Seyfi Yücel

ADB seçimleri sırasında Trump seçim çalışmaları sırasında: “Ben seçmezseniz, kazanamazsam ABD dağılır, yıkılır” dedi. Seçim propaganda döneminde bu söylediğini defalarca tekrarladı. Seçim sonuçlarını kabul etmedi, yargıya itiraz etti. Devir, teslim törenine birkaç gün kala mitin yaparak taraftarlarını ateşlemeye çalıştı. Kısmen başarılı oldu diyebiliriz. Taraftarlarından bir bölümü senato binasını basarak dört kişinin ölümüne sebep olup tarihe “Kanlı senato baskını” olarak geçti. Devir, teslim törenine katılmayan Trump Çifti sessiz, sedasız Beyaz Saray’dan ayrılarak geride kalan bir hafta içinde unutulup gitti. Ama ABD yıkılmadı, dağılmadı. Hukuklarına, geleneklerine göre Biden göreve başlayarak ABD kaldığı yerden yoluna devam ediyor. Yıkılıp, dağılmadı…

***

İsmet Bozdağı’nın Latife Hanım kitabından bir bölüm; “Gazi, Rauf’a içtenlikle baktı, sonra eliyle dizine hafifçe vurarak;

-Bizim işimiz bitti, bitecek Rauf Bey dedi. Barış yapılır, yapılmaz, Ege’de birer küçük çiftlik ediniriz. Meyve yetiştiririz, tavuk besleriz, gül gibi geçinip gideriz, öyle değil mi?

Rauf da, Ali Fuat da Mustafa Kemal Paşa’nın yüzüne baktılar. Gazi, tebessüm ederken yüzünde şaka yaptığına dair belirti yoktu.

-Ama Paşam, dedi, bunu nereden çıkarıyorsunuz? Memleketin o kadar yapılacak işi varken, bizim dinlenmeye hakkımız olabilir mi? Biz böyle bir işe kalkışsak, millet bizi bırakır mı? Hayırlısıyla barış kurulsun, sonra harap yurdu buyruğunuzla onarmaya çalışalım. Bu milletin sizin önderliğinize çok ihtiyacı var. Bizi derleyip toplayan, yol gösteren sizsiniz! Bir çekilmeye görün. Çorbaya döner bütün işler. Bunun şakasına bile katlanamayız.

Gazi, yorulmuş gibi sandalyesine yaslanarak gözünü körfeze dikti. Yabacı zırhlıların yerine, ak yelkenli kayıkların, küçük motorların gezindiği, İzmir limanına bakarak usanmış bir sesle konuştu:

-İnsan bir kere, ‘Ben olmadım mı işler yürümez’ demeye başladı mı, hapı yuttuk demektir. Enver de böyle düşünüyordu. Talat da böyle düşünüyordu. Ne oldu?

Sonra karşısındakilerinin karşılık vermesine fırsat bırakmadan, sözü kendisi kapattı:

-Neyse, İlerde bunları konuşuruz, düşünürüz.  Ben, ‘pek hevesim yok’ demek istiyorum.”

***

Trump’ın hastalığından bizde de yok değil… Bir kuruma yönetici olan, meslek odalarına, derneklere, siyasi partilere bir şekilde başkan seçilen, atanan bir kısım şahsiyetler, “Ben müdürlükten gidersem bu kurum yönetilemez. Ben başkanlıktan ayrılırsam dernek, oda, parti batar” diyen vazgeçilmeyen(!) yöneticilerimize rastlamak mümkün. Gün gelir müdürlükten, başkanlıktan ayrıldıklarında hiç de dedikleri gibi olmuyor. Kurumlar batmıyor, yıkılmıyor. Aksine kendisini kurumla bütünleştiren, kendisini vazgeçilmez olarak görenlerin görevden ayrıldıklarında liyakatle, bilgi birikimiyle göreve gelen;  yöneticilerle kurumsal çalışma düzeni oluşturulduktan sonra kurumlar daha iyi yönetiliyor, çıtası yükseliyor.

***

Hiç kimse vazgeçilmez değildir. Kişiler gidici, kurumlar kalıcıdır. “Mezarlıklar vazgeçilmem diyen insanlarla doludur.”