A.İlhan Düzgün

Şükür erdik on altıncı baharımıza da.

Zor bir seneydi,

On beş bahar nasıl geçti anlamadık ama,

Sanki bu bahar hepsine bedel oldu.

Aslında;

Ne kış oldu zorlayacak bizi bu yıl,

Ne de bahar geldi.

Günler de geçmek bilmedi, mevsimler de değişmedi sanki bu yıl,

Hiç yaşamadıklarımızı yaşadık bu yıl;

Olacağı varmış, oldu!

Göreceğimiz varmış, gördük!

Yaşayacağımız varmış, yaşadık!

Yaşadıklarımızdan da öğreneceklerimiz varmış daha,

Bu yılı da bilmediğimiz bir ilişkiyi öğrenerek geçirdik;

Özlemek bize uygun değildi,

Bilmiyorduk hiç özlemeyi, hele ben!

Göz önündeydik!

Birden gözden kaybolduk,

Biz de kaybolduk.

Yeni yaşama uymak zor oldu!

Alıştık mı bilmiyorum?

Ama öğreniyoruz her geçen gün.

Sen büyürken öğreniyorsun ben de yaşarken,

Öncelikle sakinledik ikimiz de fark ediyorum,

İkimiz de alıştık, alışıyoruz yeni yaşamımıza,

Bu baharın ve sonrasının bir başka anlamı daha var;

Kızım olmaktan öteye geçiyorsun bu bahar ile birlikte,

Arkadaşım olmanın ilk adımı attın, attık,

Sonrası kolay, hallederiz hep birlikte.

Ne diyordu Yılmaz Erdoğan kızı Berfin’e;

“İşin zor kızım,

Hem büyüyecek,

Hem bizi büyüteceksin,

Baban var, derdin var kızım...”

Demek ki hızlı büyümen lazım artık Hayatım,

Acelemiz var yol yürürken genç akla ihtiyacımız var,

Ömrüme, bana yol gösterebilmelisin bir an önce.

Yeni baharları coşkuyla karşılamak dileğiyle,

25.2 yazıldı, 27.2 yayınlandı ve 28.2de okundu;

Yeni yaşını kutluyorum Hayatım!

Nice senelere birlikte.