A.İlhan Düzgün

Yoldaşınız kim

Yaşama, Aşık Veysel’in dediği gibi,iki kapılı bir handa gündüz gece yürünen bir yolculuk dersek,

Ve bu yolculuk,yürüyen bant misali, hiç durmadan akıp giderken ikinci kapıya doğru sürüklüyorsa bizi,

Yaşamdan kaçmak için değil,aksine yaşamı yakalamak için yürümek zorundayız.

Yol uzun,

Yol zor!

Zaman, zaman sıkılıyor insanbu yolculukta birini arıyor sohbet etmek için,

Bazen de keyfi kaçıyor, dertleşmek istiyor birisiyle, dertlerini azaltmak için.

Sıkıntılar, hüzünler birikiyor da üst üste bir omuz arıyor insan dayanmak için, ağlamak için.

Bazen de sevincini paylaşacak biri lazım oluyor, çoğaltmak için sevinçleri.

Yolculuklar, işte bu yüzden tek başına çekilmez,

İşte bu yüzden sadece yanında yürüyen birideğildir yol arkadaşı,

Yolunu kolaylaştırandır aynı zamanda ve yolunu kolaylaştırdığındır.

Gün gelir varlığı yeter, gölgesi yeter, yoldaşın, yoldaşın yoldaşlığı “yettiğinde” belli olur.

Peki, siz karar verdiniz mi; yol arkadaşınızın kim olacağına?

Kimle, kimlerle yan yana yürüyeceksiniz karar verdiniz mi?

Bir seçemedikleriniz var, ömür boyu birlikte yürüdüğünüz,

Var olsunlar, var kalsınlar yanımızda ve başımızda,

Bir de aynı siyasete ve aynı yastığa baş koyduklarımız var, seçtiğiniz yoldaşlarınız var!

Bunları siz seçersiniz

Sonra, birlikte yürürsünüz ömrünüzün sonuna kadar,

Yol arkadaşıdırlar, hayat arkadaşıdırlar onlar,

Ömürlüktür ikisi de, ikinci kapıya gelmeden bitmez yoldaşlıkları.

Her ikisi de aşk’tır, sevmeden, bağlanmadan, inanmadan yaşanmaz!

Biz ikisini bir araya getirmek için çok kelime sarf ettik son sözü Deniz Gezmiş’e verelim de özetlesin her şeyi:

“Aşırı solcudur aşk,

Bu yüzden insanların sol yanını hedef alır,

Ve aşk bu kadar solcuyken,

İçinden sağ çıkmak imkansızdır!”

Belki de yoldaşın ile birlikte sağ kalmak için çıkmamak lazım, kalmak lazım içinde.

Zor olan yürümek değil birlikte, kalmak da değil içinde, zor olan doğru yoldaşı bulmak, Sabahattin Ali’nin dediğini dikkate almak lazım;

“Hayatına doğru zamanda gelen yanlış insana gösterdiğin toleransı, yanlış zamanda gelen doğru insana göstermedikçe üzülen hep sen olursun”.

Unutmayalım bu öğüdü ve zor anımızda gelene hoş geldin demeye, ona hiçbir zaman hoşça kal dememeye özen gösterelim ki ömürlük yoldaşınız, içimizde kalsın, aslımız olsun.

Şimdi kalan günlerimizin keyfiyle göğe bakıp plan kuralım artık, vakit yaklaştı.